Pomnik Jana Breydela and Pietera de Conincka w Brugii w Belgii
Bohaterowie Bitwy Złotych Ostróg (holenderski : Guldensporenslag , francuski : Bataille des éperons d'or ), znana również jako Bitwa pod Courtrai. Była to bitwa toczoną między Królestwem Francji a Okręgiem Flandrii w Kortrijk (Courtrai po francusku) 11 lipca 1302 r.
18 maja 1302 roku, po dwóch latach francuskiej okupacji i kilku latach niepokojów, mieszkańcy Flandrii zbuntowali się przeciwko rządom Francji i zmasakrowali wielu Francuzów w belgijskim mieście Brugia. Król Francji Filip IV natychmiast zorganizował wyprawę 8000 żołnierzy, w tym 2500 żołnierzy, pod wodzą Roberta II Artoisa, by odłożyć bunt. W międzyczasie zebrało się 9 400 ludzi z obywatelskich oddziałów militarnych z różnych flamandzkich miast, aby przeciwstawić się oczekiwanemu atakowi francuskiemu.
Kiedy obie armie spotkały się 11 lipca poza miastem Kortrijk, kawaleria francuskich zbrojnych konnych okazała się niezdolna do pokonania opancerzonej, dobrze wyposażonej i dobrze wyszkolonej formacji pikinierów flamandzkich. Rezultatem była tragedia francuskich szlachciców, którzy ponieśli ciężkie straty z rąk Flamandów. Bitwa była słynnym wczesnym przykładem całej armii piechoty pokonującej armię, która polegała na szokowych szarżach ciężkiej kawalerii.
W XIX i XX wieku Bitwa Złotych Ostróg stała się ważnym punktem odniesienia kulturowego dla ruchu flamandzkiego. W 1973 r. Wybrano datę bitwy na dzień oficjalnego święta Flamandzkiej Wspólnoty w Belgii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz