Kościół p.w. św. Krzysztofa w Charleroi w Belgii
Pochodzenie budynku datuje się na 1667 r., kiedy to Francuzi, którzy właśnie zajęli miasto, wznieśli kaplicę garnizonową poświęconą św. Ludwikowi. Z tej kaplicy pozostał tylko kamień węgielny włożony w ganek obecnego kościoła. W XVIII wieku, budynek został rozbudowany i zmieniono mu patrona na świętego Krzysztofa. Z tego barokowego kościoła pozostał jedynie chór zbudowany w 1723 r. i część nawy zbudowana w latach 1778-1781 przez architekta Flaviona. Po bombardowaniu przez francuskie oddziały rewolucyjne w 1794 roku, budynek zostanie częściowo przebudowany. Nowa renowacja została zrealizowana w 1863 roku, główna elewacji autorstwa architekta Auguste Cador.
Budynek został mocno przekształcony w 1956 roku przez architektów Josepha André, Roberta Puttemansa i Charlesa Malcause'a. Kościół przybrał znacznie większy rozmiar i objętość. Kopułę ma wymiary : średnica sześć metrów i wysokość czterdziestu ośmiu metrów. Stary kościół w 1942 r. stał się w pewnym sensie transeptem nowej konstrukcji.
W chórze nowego sanktuarium znajduje się mozaika Jeana Ransy, ilustrująca Apokalipsę św. Jana.
Stary kościół.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz